Komt dat zien! De sprankelende wereld van het entertainment in de kunst.

In de schilderkunst van het fin de siècle wordt onder meer de joie de vivre van deze periode uitgebeeld. Het uitgaansleven nam een steeds belangrijkere rol in. In steden als Parijs, Londen en Amsterdam bloeiden cabaret, toneel en dans op. Ook het circus met zijn bonte voorstellingen vol acrobatiek, clowns en paardendressuur was in deze tijd een geliefd tijdverdrijf.

In 1887 liet de beroemde circusfamilie Carré in Amsterdam aan de Amstel een stenen paleis bouwen voor hun paardenspel. In de Franse hoofdstad was het circus ook immens populair en naast de reizende shows die de stad aandeden waren ook hier permanente circussen te vinden, waaronder het Cirque Fernando, dat later verder zou gaan onder de naam Cirque Medrano, aan de Boulevard de Rochechouart. Met de kunstenaarswijk Montmartre op een steenworp afstand, is het niet verbazingwekkend dat vele kunstenaars naar dit circus kwamen voor inspiratie. Het beroemdste voorbeeld hiervan is Pablo Picasso, die zijn acrobatenfamilies, saltimbanques genaamd, uit zijn beroemde roze periode, hier schetste.

Enkele tientallen jaren eerder was de kunstenaar Edgar Degas al begonnen met het uitbeelden van danseressen in de Parijse Opéra. Het zou het belangrijkste thema in zijn oeuvre worden en hij zou al snel navolging krijgen van diverse tijdgenoten. Niet alleen de schilderkunst moderniseerde in de laat negentiende eeuw. Ook in de dans kwamen nieuwe vormen op, zoals de hypnotiserende serpentinedans van Loie Fuller. Zij wist hiermee vele kunstenaars te inspireren waaronder Henri de Toulouse-Lautrec die haar in meerdere werken heeft vereeuwigd.

Toulouse-Lautrec was ook regelmatig te vinden in de Moulin Rouge, waar naast de dans en het circus, ook andere vormen van entertainment werden opgevoerd zoals de zangkunst en het toneel.  Voor diverse beroemde zangers uit zijn eigen tijd, zoals Aristide Bruant en Yvette Guilbert, ontwierp hij posters vol expressie en dynamiek.

Dichter bij huis, in Nederland, was de kunstenaar Kees Maks een groot liefhebber van de wereld van de variété. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat in veel van zijn werken uit de vroeg twintigste eeuw het uitgaansleven wordt uitgebeeld.

De weergave van de kermis kent al een lange traditie, die teruggaat naar de genrekunst uit de 16^e eeuw. In die periode waren het met name de jaarmarkten en boerenkermissen die vaak gebruikt werden om het (dwaze) menselijke gedrag aan de kaak te stellen. In de laat negentiende eeuw bleef de kermis een populair onderwerp, bijvoorbeeld in het schildersdorp Laren waar de jaarlijkse kermis in juni nog altijd een begrip is.

In deze laatste collegereeks voor de zomer van 2023 leert u in vier lessen over de verschillende vormen van vermaak in de laat negentiende en vroeg twintigste eeuw en bekijken we deze oogstrelende wereld van het entertainment door de ogen van de kunstenaars.

Prijs: € 72,- voor 4 lessen van 1,5 uur

Uw gegevens zullen nooit zonder uw toestemming worden doorgegeven aan derden. Indien u de nieuwsbrief wilt ontvangen, kunt u dit bij uw inschrijving aangeven. U kunt zich hiervoor op ieder moment weer uitschrijven. Uw telefoonnummer wordt alleen gebruikt door Artemis Omnibus om contact met u te kunnen opnemen wanneer een les, lezing of andere activiteit waarvoor u zich heeft ingeschreven plotseling komt te vervallen. Lees meer in de Privacyverklaring.